شاهکارهای مرمر تراشیده شده توسط ربات‌ها

یک نوآوری چشمگیر در حال تغییر روش خلق آثار هنری بی‌زمان است. برای قرن‌ها، مرمر کارارا در ایتالیا که در سراسر جهان معروف است، برای ساخت برخی از مشهورترین مجسمه‌های تاریخ استفاده شده است. این همان مرمری است که هنرمندان بزرگ مانند میکل‌آنژ و کانووا صدها ساعت برای خلق شاهکارهای خود صرف کردند.   اکنون، همین مرمر با استفاده از "1L" نیز به مجسمه‌ها تبدیل می‌شود. این ربات ۱۳ فوتی از آلیاژ روی در حال انجام کاری است که به اندازه یک ارتش مجسمه‌سازان رنسانسی زمان می‌برد. به گفته جاکومو ماساری، صاحب شرکت روبوتور که این اختراع را به وجود آورده است، این ربات اکنون مجسمه‌هایی همچون ونوس را خلق می‌کند. او به CBS News گفت: "فکر می‌کنم حدود چهار روز طول بکشد."   پیش از اینکه 1L این وظیفه را به عهده بگیرد، زمانی که باید دستان انسانی سنگ خام را تراش می‌دادند، ماه‌ها طول می‌کشید و البته، 1L "نه به تعطیلات می‌رود و نه حتی می‌خوابد!" برای تولید مجسمه‌ها در مقیاس و سرعت صنعتی، سطوح برش 1L با پودر الماس مصنوعی پوشانده شده است. این ربات در همان تپه‌های کارارا کار می‌کند که میکل‌آنژ مرمر خود را برای "داوود" و "پیتا" تهیه کرده بود.   امروزه، هنرمندان برجسته‌ای همچون جف کونز و مائوریتزیو کاتلان با ماساری همکاری می‌کنند - ابتدا برای تبدیل ایده‌های خود به تصاویر سه‌بعدی و سپس برای خلق شاهکارهای خود با دقتی فوق‌انسانی. در برخی موارد، این تکنولوژی شبیه به فوتوشاپ برای مجسمه‌سازی است. ماساری می‌گوید: "این فناوری ضایعات زیادی را کاهش می‌دهد. اگر چیزی اشتباه باشد یا آن را نپسندید، می‌توانید به راحتی به عقب برگردید... نکته جالب در مورد این فناوری این است که ما به هنرمندان اجازه می‌دهیم بدون محدودیت فکر کنند." همه این‌ها بر اساس هم‌افزایی نرم‌افزار و رباتیک است که ممکن است خودش یک اثر هنری واقعی باشد.   اما ماساری به یک هنرپیشه سنت‌گرا که ممکن است از این ایده شوکه شود، چه خواهد گفت؟ او به CBS News گفت: "فناوری رباتیک کار انسان‌ها را نمی‌دزد، بلکه آن را بهبود می‌بخشد."   برخی انسان‌ها ممکن است با این نظر موافق نباشند. در کارگاه کلیسای جامع فلورانس، مجسمه‌سازانی مانند لورنزو کالچینای برای حفظ و تعمیر موجودی وسیع مجسمه‌های مرمری کلیسا به روش سنتی کار می‌کنند.   کالچینای گفت: "ما در خطر فراموشی کار با دستان خود هستیم. امیدوارم یک دانش و آگاهی خاص همیشه باقی بماند، هرچند هرچه بیشتر پیش می‌رویم، حفظ آن سخت‌تر خواهد شد." اما او نیز می‌پذیرد که حرفه‌اش نمی‌تواند به فناوری قدیمی وابسته بماند. و در این زمینه، برون‌سپاری چیز جدیدی نیست. حتی استادان رنسانسی مانند میکل‌آنژ تیم‌هایی از صنعتگران ناشناس را برای کمک به اجرای ایده‌های خود استخدام می‌کردند.   امروزه، هنرمندانی مانند کونز و کاتلان به‌صراحت از ربات‌ها استفاده می‌کنند، اما دیگران ترجیح می‌دهند که این موضوع را تبلیغ نکنند. ماساری استدلال کرد: "من فکر می‌کنم هنر به فکر مرتبط است. بنابراین، اگر شما می‌توانید چیزی را تصور کنید، آن اثر هنری منحصر به فردی است." و او پیشنهاد کرد که افرادی مانند خودش "فقط صنعتگران معاصر هستند."   با این حال، در حالی که صنعتگران مدرن رباتی بدون شک فوق‌العاده هستند، حتی آن‌ها هم نیاز دارند که انسان‌های سنتی برای تکمیل آخرین جزئیات دست به کار شوند.

اشتراک گذاری

پیمایش به بالا